Transsyberyjska przygoda / Kolejowa podróż przez Syberię

Kontynuujemy poznawanie Moskwy. Wchodzimy na Kreml, podziwiamy widowiskowe sobory ze złoconymi kopułami i największą świątynię Moskwy – sobór Chrystusa Zbawiciela. Dla chętnych rejs po rzece Moskwie. Po południu przenosimy się do Moskwy Bułhakowa: pod jego dom i w miejsca, w których rozgrywała się akcja „Mistrza i Małgorzaty”. Wieczorem jedziemy na Dworzec Jarosławski, wsiadamy do pociągu i rozpoczynamy kolejową przygodę!

Urządzamy się w transsyberyjskiej rzeczywistości. Przyzwyczajamy się do naszego wagonu, układamy rzeczy na swoich miejscach. Pijemy kolejne szklanki herbaty z samowaru, nawiązujemy znajomości i rozmawiamy (choćby na migi) z pasażerami, robimy wycieczki do wagonu restauracyjnego. Krótko mówiąc, kolejowy chillout.

Pociąg pokonuje niewielkie wzniesienia Uralu – docieramy do Azji. Wysiadamy w Jekaterynburgu i ruszamy w miasto – oglądamy cerkiew Na Krwi (zbudowaną w miejscu morderstwa cara Mikołaja II z rodziną), idziemy na centralny plac z pomnikiem Lenina, wjeżdżamy na punkt widokowy na wieżowcu “Wysocki”. Po południu jedziemy na symboliczną granicę Europy i Azji. Sesja fotograficzna i toast za dalszą drogę przez syberyjskie bezkresy. W drodze powrotnej do miasta przystanek na mafijnym cmentarzu. Wieczorem wsiadamy do pociągu i ruszamy na Wschód.

Te dni spędzamy w pociągu. Za oknami niekończące się przestrzenie, szumiące brzozy i łudząco podobne do siebie wioski. Po drodze mijamy kilka potężnych rzek (Irtysz, Ob, Jenisej), wielkie syberyjskie miasta (Omsk, Nowosybirsk i Krasnojarsk) oraz malutkie stacje z niepowtarzalnym klimatem i babuszkami sprzedającymi domowe jedzenie na peronach. Z biegiem czasu integrujemy się z pasażerami, wydeptujemy ścieżkę do wagonu restauracyjnego i próbujemy rozkręcać imprezy na Szerokich Torach.

Jesteśmy w Irkucku – za nami ponad 5100 km jazdy pociągami! Ruszamy w miasto, totalnie zbaczając z turystycznych ścieżek. Jeździmy zabytkowymi tramwajami pomiędzy kwartałami drewnianej zabudowy i marszrutkami przez irkuckie blokowiska. Idziemy na bazar, gdzie lokalsi handlują ziołami z tajgi, rybą, domowymi konfiturami itp., a w budkach z jedzeniem można spróbować dań rosyjskiej i azjatyckiej kuchni. W międzyczasie oglądamy też najcenniejsze zabytki Irkucka. Wieczorem odwiedzamy miejsca, w których miejscowi spędzają wolny czas – bulwary nad Angarą i 130. Kwartał.

Zostawiamy za sobą tętniące życiem miasto i przez rozległe syberyjskie przestrzenie jedziemy nad Bajkał. W połowie dnia przeprawiamy się promem na Olchon (największą wyspę Bajkału) i wyboistą drogą docieramy do największej osady – Chużyru. Po zakwaterowaniu w drewnianych domkach idziemy na wysoki brzeg Bajkału, skąd najlepiej widać skałę Szamankę – wizytówkę „syberyjskiego morza”, chyba najczęściej fotografowane miejsce w tej części świata, a dla miejscowych najświętszy obiekt nad Bajkałem. Wieczorem domowa kolacja i relaks w bani, czyli syberyjskiej łaźni parowej.

Po śniadaniu przygotowanym przez naszą gospodynię wsiadamy do UAZ-a i ruszamy na wycieczkę po bezdrożach północnej części Olchonu. Pokonując z pozoru nieprzejezdne stepy i tajgę, docieramy do najpiękniejszych miejsc wyspy. Zatrzymujemy się na oszałamiających punktach widokowych i w świętych miejscach wyznawców szamanizmu. W połowie dnia spacer na przylądek Choboj i piknik z wyborną uchą (zupą rybną) w roli głównej. Po powrocie do Chużyru czas na lans na głównej ulicy, a wieczorem ognisko nad brzegiem Bajkału. Może nasza gitara przyciągnie do ognia również lokalsów?

To chyba najluźniejszy dzień na całej trasie. Kto chce – może po prostu iść na plażę. A kto chce bardziej – może z grupą ruszyć pieszo z Chużyru do kolejnej wioski. Po prawej stronie Bajkał, jego błękitno-granatowa tafla, skaliste przylądki, półwyspy i wysepki, a po lewej – stepy wyspy Olchon. Potem czeka nas krótkie przejście przez tajgę i spacer po jednej z najpiękniejszych plaż nad Bajkałem – opalanie, kąpiele w najczystszym jeziorze planety, budowa zamków z piasku itd. Po południu w Chużyrze czas na pamiątki, selfie na tle syberyjskich domków i załatwianie innych ważnych spraw. Po kolacji bania, a potem ognisko/podchody/zachód słońca/wieczór z gitarą albo inny program kulturalny.

Po śniadaniu idziemy na przystań, wsiadamy na pokład motorówki (albo turystycznego kutra) i płyniemy na wschodni brzeg Bajkału. Będziemy mknąć po tafli najgłębszego jeziora kuli ziemskiej i największego zbiornika słodkiej wody na Ziemi (20% zapasów)! Po dotarciu do celu przesiadamy się do mikrobusu i przez porośnięte tajgą góry jedziemy do Ułan Ude. Wieczorem krótki spacer po centrum stolicy Republiki Buriacji, w której na każdym kroku mieszają się pierwiastki azjatyckie i europejskie – zobaczymy m.in. największą na świecie głowę Lenina.

Uduchowiony poranek, czyli wyjazd do Iwołgińska, centrum rosyjskiego buddyzmu. Idziemy do dacanu – kompleksu świątyń, klasztoru i buddyjskiego uniwersytetu. Razem z pielgrzymami przybywającymi z różnych zakątków Buriacji, a nawet z Mongolii, spacerujemy pośród kolorowych, bogato zdobionych budowli, które kontrastują z otaczającymi je stepami. Próbujemy typowo buriackich dań w przyklasztornej knajpce. W połowie dnia wracamy do Ułan Ude, by wyruszyć w ostatni odcinek kolejowej odysei.

Przypominamy sobie, na czym polega relaks w pociągu przy stukocie kół lub dźwiękach ulubionej muzyki. Obserwujemy, jak zmieniają się krajobrazy wschodniej Syberii i Dalekiego Wschodu. Po drodze mijamy Czytę – stolicę Kraju Zabajkalskiego – i Chabarowsk, w którym zaliczamy najdłuższy most całej Magistrali Transsyberyjskiej – prawie 4-kilometrową przeprawę przez Amur.

Rano przyjeżdżamy do Władywostoku i w triumfalnych pozach fotografujemy się przy pomniku z liczbą “9288” – tyle kilometrów szyn zostało za nami! Ruszamy na objazd kosmopolitycznego miasta, nazywanego rosyjskim San Francisco. Przez widowiskowe podwieszane mosty docieramy na Wyspę Rosyjską, spoglądamy w bezkres Pacyfiku, a z punktu widokowego podziwiamy portowe zatoki. Po południu spacer po centrum Władywostoku, wizyta na deptaku, promenadzie i miejskiej plaży. Wieczorem dla chętnych rejs po zatokach. Nocleg we Władywostoku.

Po intensywnej podróży należą nam się w końcu wczasy – jedziemy zatem na jedną z pacyficznych plaż. Fakultatywnie można wybrać się do nowoczesnego oceanarium, które jest jedną z największych atrakcji Władywostoku. Wieczorem podziwianie zachodu słońca z punktu widokowego u stóp latarni morskiej i pożegnalna kolacja w jednej z władywostockich knajp.

Rano przejazd na lotnisko i wylot do Warszawy przez Moskwę. Zakończenie wyprawy na Lotnisku im. F. Chopina.